2-1-3- تعریف شبیه سازی: 16

 

2-1-4- انواع شبیه سازی.. 17

 

2-1-5- کاربرد شبیه‌سازی در آموزش: 19

 

2-1-6- اهداف و مقاصد شبیه سازی: 20

 

2-1-7- رایانه‌ها و شبیه‌سازها : 21

 

2-1-8- مراحل استفاده از شبیه‌سازی‌ها : 21

 

2-1-9- نقش فناوری در یادگیری.. 22

 

2-1-10- کاربرد چندرسانه‌ای در آموزش: 22

 

2-1-11- مزایای استفاده از چند رسانه‌ای در آموزش: 23

 

2-1-12- شیوه‌های استفاده از چند رسانه‌ای در آموزش: 24

 

2-1-13- جایگاه معلم و یادگیرنده هنگام ارائه آموزش از طریق  شبیه‌سازی‌های آموزشی.. 25

 

2-1-14- نقش معلم در جریان شبیه سازی : 25

 

2-1-15- ارتقاء خلاقیت و حل مسأله با استفاده از شبیه‌سازی‌های آموزشی.. 26

 

2-1-16- مبانی نظری به کارگیری شبیه‌سازی در آموزش… 27

 

2-2- حل مسأله. 32

 

2-2-1- مفهوم مسأله: 32

 

2-2-2- استراتژی حل مسأله. 33

 

2-2-3- فنون مسأله پژوهی.. 34

 

2-2-4- دیدگاه‌های مطرح شده در زمینه حل مسأله. 36

 

2-5- پیشینه پژوهش… 39

 

2-5-1- پژوهش‌های داخلی.. 39

 

2-5-2- پژوهش‌های خارجی.. 40

 

2-6- نتیجه‌گیری فصل دوم: 44

 

فصل سوم : روش و اجرای پژوهش

 

3-1-  نوع و روش انجام پژوهش… 48

 

3-2- جامعه آماری.. 49

 

3-3- روش نمونه‌گیری و حجم نمونه. 49

 

3-4- متغیرهای پژوهش… 49

 

3-5- ابزار اندازه‌گیری پژوهش… 50

 

3-6- شیوه اجرای تدریس به شیوه شبیه‌سازی.. 51

 

3-7- روش تجزیه و تحلیل داده‌ها 53

 

فصل چهارم : تجزیه و تحلیل داده ها

 

4-1- مقدمه فصل چهارم: 56

 

4-2-بررسی فرضیه های پژوهش… 57

 

4-2-1- بررسی فرضیه اصلی پژوهش: 57

 

 

4-2-2-بررسی فرضیه فرعی اول پژوهش: 59

 

4-2-3-بررسی فرضیه فرعی دوم پژوهش: 62

 

4-2-4- بررسی فرضیه فرعی سوم پژوهش: 64

 

فصل پنجم : نتیجه گیری و پیشنهادها

 

مقدمه فصل پنجم: 69

 

5-1- خلاصه پژوهش: 69

 

5-2- یافته های پژوهش: 71

 

5-2-1- فرضیه اصلی پژوهش: 71

 

5-2-2- فرضیه فرعی اول پژوهش: 72

 

5-2-3- فرضیه فرعی دوم پژوهش: 73

 

5-2-4- فرضیه فرعی سوم پژوهش: 74

 

5-3- بحث و نتیجه‌گیری: 76

 

5-4- محدودیت‌های پژوهش: 77

 

5-5- پیشنهادها 77

 

5-5-1- پیشنهادهای کاربردی.. 77

 

5-5-2- پیشنهادهای پژوهشی.. 78

 

منابع و ماخذ

 

فهرست منابع داخلی: 81

 

فهرست منابع خارجی: 85

 

پیوست و ضمائم. 88

 

مقدمه:

 

در چند دهه اخیر، هیچ یک از موضوع‌های درسی در سطح جهانی، به اندازه دروس علوم تجربی دچار تغییر و تحول نشده است. گرچه محتوای درسی علوم تجربی به خودی خود به دلیل پیشرفت فزاینده علم و دانش بشری، روزبه‌روز جدیدتر و فربه‌تر می‌شوند، ولی این تغییر تنها از جنبه محتوایی، آموزش علوم را در بر نمی‌گیرد. ویژگی‌های عصر کنونی ایجاب می‌كند تا برنامه‌های آموزشی علوم تجربی به نحوی ساماندهی گردند تا با بهره‌گیری از آن‌ها، همة توانایی‌های شناختی و شخصیتی دانش‌آموزان رشد کرده و فراگیران با برخورداری از مزایای علوم و فناوری، توانمندی‌های لازم برای رویارویی با تحولات جدید را کسب نمایند.در این بین تحقق توسعه و جامعه مبتنی بر دانش بیش از هر مؤلفه‌ای وابسته به آموزش با کیفیت است. به عقیده رستگارپور و عبدالهی (1384) و حداد و جوریچ (2000) شواهد حاکی از آن است که یکی از عوامل مؤثر در ارتقاء کیفیت فرآیند یادگیری، استفاده صحیح، مؤثر و کارآمد فناوری‌های آموزشی است (ثمری و آتشک، 1388: 101). هم‌چنین در پژوهش‌های دیگری بایلور و ریتچی ( 2002) و مهمت (2004) عقیده دارند شناخت و کاربست فناوری آموزشی از آن روی اهمیت دارد که از طریق تسهیل یادگیری دانش‌آموزان و هم‌چنین کارآمد و اثربخش نمودن فرآیند یاددهی – یادگیری معلمان به بهبود کیفیت فرآیند یادگیری می‌انجامد. (همان).

 

در زمینۀ کیفیت آموزش و پرورش و دلیل استفاده از فناوری‌های نوین آموزشی هوارد گاردنر[4] می‌گوید: « چون درک انسان‌ها از جهان متفاوت است، کودکان را باید با روش‌های گوناگون آموزش داد». گاردنر بر این باور است که مدرسه را باید سرشار از کارآموزی، پروژه و فناوری کرد تا در آن صورت هر دانش‌آموز، خود را با نظام آموزش سازگار کند. (نوروزی ،زندی و موسی مدنی، 1387: 12).

 

  با توجه به این پیشینه سال‌های اخیر در برنامه‌های درسی جدید علوم تجربی و روش‌های آموزش آن، تأکید اساسی بر روش‌هایی است که در آن‌ها دانش‌آموز نقش فعالی دارد.در این روش‌ها نقش اصلی در فرآیند یادگیری به عهده دانش‌آموز است، و اوست که این فرآیند را به پیش می‌برد. بنابراین، سایر عوامل مانند محتوای آموزشی، تجهیزات و ابزارهای آموزشی و اقدامات معلم همگی در ارتباط با دانش‌آموز معنی و مفهوم پیدا می‌کنند و به گفته هارلن (1999): «معلم در این روش‌ها نقش جهت دهنده و سازمان دهنده را دارد و می‌کوشد تا فعالیت‌های دانش‌آموزان را متناسب با هدف‌های درس در مسیر صحیح پیش ببرد».