دانلود پایان نامه:تیلریوز ناشی از تیلریا لستوكاردی |
نتایج تحقیقات انجام شده نشان می دهد که تیلریا لستوکاردی در بسیاری از موارد با تیلریای بیماری زای گاویعنی تیلریا پاروا[23] و تیلریا آنولاتامشابه بوده است. در حقیقت وجود تشابهات با تیلریا آنولاتا که آلوده کننده نشخوار کنندگان بوده و ناقل آن کنه هیالوما آناتولیکم آناتولیکم که همان ناقل تیلریا لستوکاردی می باشد، موجب یک سری ابهامات شده است و این مسئله نشان می دهد که دسترسی به راه های تشخیصی جدید و تکنیک های خاص و انجام تحقیقات بیشتر بر روی انگل امری ضروری است.در راستای پژوهش های کیروار[24]، عفونت، حدت، بیماری زایی، بیولوژی مولکولی، بیوشیمیایی، ایمنی زایی و آنتی ژنیسیته تیلریا لستوکاردی شرح داده شده و با تیلریا آنولاتا مقایسه گردید (کیروار و همکاران، 1998).
2-2- تیلریا و طبقه بندی آن:
گونههای مختلف تیلریا، طیف وسیعی از پستانداران و عمدتاً نشخواركنندگان را مبتلا میسازند. این انگلها، اهمیت ویژه ای را به عنوان پاتوژن در گاو، گوسفند و بز در مناطق استوایی و تحت استوایی دارند و به عنوان یكی از موانع مهم در بهبود صنایع دامی در جهان مطرح شدهاند (اشنیتگر و همكاران، 2000). قبلاً طبقه بندی گونههای تیلریا به علت اختلاف نظر در مورد مسائلی چون داشتن یا نداشتن مراحل جنسی انگل در ناقلین كنه ای، بحث انگیز بوده است. هر چند اخیراً بسیاری از این اختلاف نظرها در نتیجه مطالعات دانشمندانی چون شین[25] و همكارانش مبنی بر تایید وجود مرحله جنسی انگل در كنه ناقل رفع شده است. این یافته منجر به بحث های بیشتری در ارتباط با الگوی طبقه بندی تیلریا شد و نتیجه این بحث ها آن بود كه پیروپلاسمها[26] باید به صورت یك زیر راسته در مجاورت انگل های مالاریا یا همان هموسپورینا[27] قرار بگیرند (هونیگبرگ و همكاران، 1964 ; بارنت و همكاران، 1968 ; ایروین و همكاران، 1981).
تك یاخته تیلریا به صورت زیر طبقه بندی شده است:
زیر سلسله[28] پروتوزوآ[29]، شاخه[30] اپی كمپلكسا[31]، رده[32] اسپوروزوآ[33]، زیر رده[34] پیروپلاسما[35]، راسته[36] پیروپلاسمیدا[37]، خانواده[38] تیلریئیده[39]، جنس[40] تیلریا، گونه[41]تیلریا لستوكاردی(هیرسی)[42](ایروین و همكاران، 1987 ; واكر، 1990).
علاوه بر جنس تیلریا، دو جنس دیگر به نام های هماتوكسنوس[43] و سایتوكس زئون[44] نیز در خانواده تیلریئیده تشخیص داده شده است (هاشمی فشاركی، 1365 ; واكر، 1990). همچنین اعضای این خانواده به اشكال گرد، بیضی و میله ای شكل و یا اشكال بی قاعده در لنفوسیت ها[45]، هیستوسایت ها[46] و اریتروسیت ها[47] دیده می شوند (سولزبی، 1982).
3-2- تیلریا لستوكاردی (هیرسی):
تیلریا لستوكاردی (هیرسی) یك تك یاخته بسیار پاتوژن در گوسفند و بز به شمار می رود. آلودگی به این تك یاخته در شمال و شرق آفریقا، عراق، ایران، تركیه و اروپا از جنوب روسیه، یونان، قفقاز، صربستان و كریمه گزارش شده است (سولزبی 1982 ; رفیعی، 1357).
ناقل انگل تیلریا لستوكاردی را كنه سخت از جنس هیالوما[48] گزارش كرده اند. هوشمند راد وحاوا (1973) ناقل بیولوژیك بیماری تیلریوز گوسفندی را هیالوما آناتولیكم آناتولیكم اعلام كردند. (مظلوم، 1969 ; هوشمند راد و حاوا، 1973)
به همراه تیلریا لستوكاردی (هیرسی)، سه گونه دیگر از جنس تیلریا به نام های تیلریا اویس، تیلریا سپاراتا[49] و تیلریا ركوندیتا[50] در نشخوار كنندگان كوچك گزارش شده است و بنظر می رسد كه همگی غیر بیماریزا باشند اما الگوی بیماریزایی آنها و اهمیت نسبی شان هنوز ناشناخته است (اویلنبرگ و همكاران، 1981).
4-2- مرفولوژی:
به طور كلی انگل به دو شكل شیزونتی (داخل لنفوسیتی) و پیروپلاسمی (داخل گویچهای) دیده میشود (رفیعی، 1357) :
الف: فرم شیزونتی انگل در سیتوپلاسم لنفوسیت ها خصوصاً در طحال و عقده های لنفی و گاهی نیز در سلولهای اندوتلیال عروق دیده می شود. به این اشكال شیزونتی، اجسام آبی كخ گفته می شود. اجسام آبی كخ به فرم های گرد و بی قاعده هستند و 10-4 میكرومتر (و به طور متوسط 8 میكرومتر) قطر دارند. در رنگ آمیزی رومانوفسكی[51]، سیتوپلاسم آبی رنگ است و تعدادی دانههای ریز حاوی كروماتین به رنگ قرمز ظاهر می شوند.
شیزونت ها به دو شكل تشخیص داده شدهاند:
1- شیزونت های با دانه های كروماتینی بزرگ به قطر 2-4/0 میكرومتر كه ماكروشیزونت نامیده میشوند و ماكرو مروزوآیت[52] ها به قطر 5/2-2 میكرومتر را تولید می كنند (رفیعی، 1357).
2- شیزونت های با دانه های كروماتینی كوچكتر دارای قطر 8/0-3/0 میكرومتر هستند و میكروشیزونت[53] نامیده می شوند و میكرومروزوآیت[54] هایی به قطر 2-1 میكرومتر را تولید می كنند (سولزبی، 1982).مشاهده این اجسام در گسترش های خون مشكل می باشد ولی تزریق خون حیوان مبتلا در مرحله حاد بیماری به حیوان سالم و ابتلای حیوان سالم، وجود آنها را در خون ثابت می كند (رفیعی، 1357).
ب) حدود 70-10 درصد از مروزوآیت هایی كه به داخل گویچهها رسیدهاند، دارای اشكال گرد یا بیضی هستند. مه تا[55] و همكاران (1988) اشكال غالب را حلقهای و هلالی می دانند. حدود 18 درصد از پیروپلاسم ها به شكل ویرگولی و درصد كمی از آنها نیز، شكل آناپلاسمایی را تشكیل می دهند. (سولزبی، 1982). همچنین تقسیم دو تا چهارتایی كه منجر به شكل صلیبی می گردد نیز ذكر شده است (لواین، 1983 ; جین، 1986 ; سولزبی، 1982). در رنگ آمیزی رومانوفسكی، سیتوپلاسم آبی می باشد و دانه های كروماتینی به رنگ قرمز در یك انتها مشخص می شوند (دار و همكاران، 1987;سولزبی، 1982). گاهی نیز ممكن است چندین انگل در داخل یك گلبول قرمز دیده شوند (سولزبی، 1982).
5-2- سیر تكاملی انگل:
سیر تكاملی انگل در بدن حیوان و كنه شامل سه مرحله شیزوگونی[56]، گاموگونی[57] و اسپوروگونی[58] می باشد (جاب و همكاران 1991 ; ملهورن و والدروف، 1988 ; سولزبی، 1982 و دولان 1989).
سیر تكاملی شامل مراحل زیر است:
1- اسپورزوآیتها
2- شیزونت (اجسام كخ)
3- مروزوآیتهای متحرك و ورود آنها به گلبول های قرمز
4- تقسیم دوتایی داخل گلبول قرمز (كه به ندرت رخ می دهد)
5- ورود بعضی از مروزوآیتها به سایر گلبول های قرمز
6- تشكیل مراحل كروی یا تخم مرغی شكل (مانند گامونت[59] ها)
7 و 8- ورود گامونتهای آزاد در توده خون به روده كنه و تشكیل میكروگامونتها كه با تقسیم میكروگامونتهای تك هستهای ازدیاد مییابند و سپس به میكروگامتها تبدیل می شوند.
9- ماكروگامت
10- زیگوت با واكوئل داخلی
11 و 12- تشكیل كینت[60] متحرك از زیگوت غیر متحرك تخم مرغی درون سلولهای روده كنه
13- كینت ها در سیتوپلاسم غدد بزاقی مجدداً شروع به تقسیم هسته می كنند.
1 Adenosine deaminase
1Koch
2 Piroplasma
3 Theiler
4 Piroplasma parvum
5 Dschunkowsky
6 Luhs
7 P. annulatum
8 Bettencourt
9 East coast fever
10 Gonder
11 Schizont
13 T. hirci
14 Effendi Askar
1 Littelwood
2 Macroschizont
3 Koch’s blue bodies
4 Mason
5 P. ovis
6 Neitz
7 Hyalomma anatolicum anatolicum
1 Sporozoite
2 Theileria parva
3 Kirvar
1 Shein
2Piroplasm
3 Hemosporina
4 Subkingdom
5 Protozoa
6 Phylum
7 Apicomplexa
8 Class
9 Sporozoa
10 Subclass
11 Piroplasma
12 Order
13Piroplasmida
14 Family
15Theileriidae
فرم در حال بارگذاری ...
[سه شنبه 1399-10-09] [ 02:20:00 ق.ظ ]
|