عنوان

صفحه

 

 

 

أ‌

 

5

 

6

 

6

 

7

 

8

 

8

 

.. 9

 

9

 

10

 

12

 

.. 13

 

.. 14

 

.. 14

 

.. 14

 

.. 15

 

.. 15

 

.. 16

 

.. 17

 

.. 17

 

.. 18

 

.. 18

 

.. 19

 

.. 19

 

.. 20

 

.. 20

 

.. 21

 

.. 22

 

.. 23

 

.. 24

 

.. 25

 

.. 26

 

.. 26

 

.. 29

 

29

 

30

 

 

30

 

31

 

33

 

33

 

34

 

2-11-1-1-مرحله آگاهی.. 34

 

2-11-1-2-مرحله اكتشاف.. 34

 

2-11-1-3-مرحله گسترش… 34

 

2-11-1-4-مرحله تعهد. 35

 

2-11-1-5-مرحله زوال. 35

 

.. 35

 

.. 40

 

.. 41

 

43

 

.. 44

 

.. 46

 

.. 47

 

.. 48

 

.. 49

 

.. 51

 

.. 52

 

. 52

 

.. 54

 

. 54

 

. 55

 

.. 57

 

.. 57

 

.. 58

 

.. 59

 

.. 60

 

. 60

 

.. 60

 

.. 61

 

.. 61

 

.. 61

 

.. 61

 

.. 62

 

.. 62

 

. 64

 

.. 65

 

.. 69

 

.. 76

 

. 78

 

.. 78

 

.. 80

 

.. 83

 

85

 

.. 85

 

.. 88

 

. 89

 

.. 90

 

.. 92

 

. 92

 

. 93

 

.. 93

 

. 95

 

.. 96

 

.. 96

 

.. 97

 

.. 98

 

.. 99

 

100

 

.. 101

 

.. 101

 

.. 102

 

.. 102

 

.. 102

 

.. 103

 

.. 103

 

.. 104

 

.. 105

 

.. 110

 

. 110

 

. 111

 

. 112

 

. 113

 

. 114

 

. 115

 

.. 116

 

.. 116

 

.. 118

 

.. 120

 

.. 121

 

.. 123

 

.. 125

 

.. 127

 

.. 132

 

. 134

 

134

 

.. 134

 

. 134

 

. 134

 

. 135

 

. 135

 

. 135

 

. 136

 

.. 136

 

.. 136

 

.. 137

 

.. 137

 

.. 147

 

.. 142

 

. 146

 

.. 166

 

 

 

فصل اول

 

کلیات تحقیق

 

 

 

1-1- مقدمه:

 

توسعه و جذب سرمایه اجتماعی از مقوله های جدیدی است كه امروزه در بررسی های اقتصادی، اجتماعی و ارتباطی جوامع مدرن مطرح شده است. طرح این رویكرد در بسیاری از مباحث توسعه اقتصادی، سیاسی، ارتباطی و … نشان دهنده اهمیت نقش ساختارها و روابط اجتماعی میان افراد (سرمایه اجتماعی) بر متغیرهای توسعه از همه ابعاد است. توسعه ارتباطات اجتماعی عمدتا مبتنی بر عوامل فرهنگی و اجتماعی است و شناسایی آن به عنوان یك نوع سرمایه چه در سطح مدیریت كلان توسعه كشورها و چه در سطح مدیریت ارشد سازمان ها و بنگاه های روابط عمومی می تواند شناخت تازه ای از سیستم های اقتصادی، اجتماعی، ارتباطی و … ایجاد و مدیران را در هدایت بهتر سیستم ها یاری كند.

 

همچنین باید از این موضوع با اهمیت نیز غفلت نکرد که وفاداری مشتریان به خاطر نفس حسنه وفاداری نیست بلکه به خاطر موفقیت و توسعه سازمان است. در صورت عدم وفاداری مشتریان، سازمان هزینه های سنگین حفظ مشروعیت و تبلیغات بیشتر را متحمل می گردد و که این امر موجب عدم کارایی و به هدر دادن منابع و مهارت ها با ساختاری تحمیلی خواهد شد و سازمان شاهد از دست دادن اعتماد به نفس در کارکنان و کاهش درآمد به دلیل عدم نوآوری خواهد بود. اما در صورت وفاداری مشتریان و تعهد مستمر به آن، سود سازمان افزایش یافته و افراد به جای نیروی کار تبدیل به سرمایه های سازمان می شوند.